بررسی ارتباط اعتماد به نفس و رضایت از نظم دندان ها با تمایل به درمان ارتودنسی و نیاز واقعی به درمان

مقدمه: شناخت عوامل روان شناختی در شناخت نیاز به درمان و نیز موفقیت درمان های ارتودنسی نقش مهمی دارد. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط اعتماد به نفس، رضایت از نظم و ظاهر دندان ها، تمایل به انجام درمان های ارتودنسی با نیاز به درمان ارتودنسی از نظر متخصص ارتودنسی در گروهی از دانشجویان بوده است. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی 164 دانشجو در دانشکده پرستاری و مامایی اصفهان به روش نمونه گیری آسان انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار مطالعه پرسش نامه ای شامل 40 سؤال مشتمل بر 3 قسمت بود که به منظور سنجش اعتماد به نفس، رضایت از ظاهر صورتی- دندانی و تمایل به درمان ارتودنسی طراحی و استاندارد شده بود. علاوه بر این هر دانشجو توسط دو متخصص ارتودنسی به صورت جداگانه بررسی شد و نیاز آن ها به درمان ارتودنسی با کاربرد شاخص iotn تعیین شد. داده ها به کمک نرم افزار آماری 11 spss و با به کارگیری روش های آماری استاندارد سازی پرسش نامه، ضریب پایایی chronbach's alpha و آزمون های آماری student-t و ضریب همبستگی spearman با سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: بین اعتماد به نفس، تمایل به درمان ارتودنسی و رضایت از نظم و ظاهر دندان ها با درجه نیاز واقعی به درمان ارتودنسی رابطه مشاهده شد که ضرایب همبستگی آن به ترتیب 16/0-، 19/0 و 36/0- بود (05/0 > p value). نتیجه گیری: بیشتر دانشجویان از نظم و ظاهر دندان های خود راضی بودند و هرچه این رضایت بیشتر بود اعتماد به نفس بالاتر و تمایل کمتر به درمان ارتودنسی مشاهده شد. نیاز واقعی به درمان هم در بیماران دارای اعتماد به نفس بالا کمتر بود.